Το PlayStation 4 και εγω
Happy Halloween everyone!!
Η φωτογραφία έχει να κάνει με το θέμα μου αυτή τη βδομάδα. Στο “τέλος” αυτής της γενιάς κονσολών που διανύουμε και επτά χρόνια μετά την κυκλοφορία του, έπιασα στα χέρια μου το PlayStation 4. Πάμε στα της φωτογραφίας και μετά θα μιλήσω λίγο παραπάνω για αυτό. Αφού τερμάτισα την τριλογία των Uncharted σκέφτηκα να πιάσω κάτι άλλο πριν το τέταρτο κεφάλαιο της σειράς και αφού οι Avengers μας ξενέρωσαν είχα την ανάγκη για ένα super-hero game και το το Spider-Man της Insomniac Games ήταν μονόδρομος.
Δεν μπορώ να πω πολλά για το game καθώς είμαι ακόμα πολύ νωρίς. Το μόνο που θα γράψω έχει να κάνει με το πόσο “γλυκιά” και ωραία είναι η κίνηση του χαρακτήρα, κάτι που με έκανε να αρχίσω να ψάχνω όλα τα γύρω-γύρω με την πρώτη φορά που με άφησε το game να το κάνω, αγνοώντας την βασική ιστορία, όχι ότι αυτή είναι άσχημη απλά ήθελα να κάνω swinging στη πόλη όσο πιο πολύ μπορώ.
Αλλά ας αφήσουμε τον Spidey για το όταν προχωρήσω το game και έχω να πω πιο πολλά για την εμπειρία μου με αυτό. Σε πρώτη φάση θα ήθελα να μιλήσω λίγο με την εμπειρία μου με το μηχάνημα, βέβαια θα μου πεις “ποιος ενδιαφέρεται με το PlayStation 5 μια ανάσα μακριά”; Δεν ξέρω τι να απαντήσω σε αυτό. Απλά θες μία που δεν είχαμε κάτι τρομερό αυτή τη βδομάδα, θες που όλο το gaming μου ήταν γύρω από το PlayStation 4, αυτό ήταν που με προβλημάτισε, γι’ αυτό θέλω να μιλήσω.
Να πω πρώτα απ’ όλα ότι η κονσόλα είναι το πρώτο μοντέλο και όχι το Pro και είναι κομμάτι αγορασμένο από τον κάτοχο του, σχεδόν, από το launch του μηχανήματος της Sony. Πρώτο φάουλ έχει να κάνει με τον ανεμιστήρα που κάνει σαν να θέλει να πετάξει. OK καταλαβαίνω κάποια πράγματα αλλά πραγματικά θέλω να μιλήσω λίγο με τους ανθρώπους τότε στα πρώτα reviews που έλεγαν πόσο ήρεμο και ήσυχο είναι. Το θέμα μου εδώ έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα ίδια λέγαμε και με το PlayStation 3 και Xbox 360, τα ίδια λέμε με τις τωρινές κονσόλες και τα ίδια ακούω να λένε και με την επόμενη γενιά. Βρε παιδιά μου, άφηστε το πόσο ήρεμα είναι τα μηχανήματα τώρα κι ας το πιάσουμε σε τρία με τέσσερα χρόνια που θα έχει γράψει λίγα χιλιόμετρα η κονσόλα.
Ο μοχλός είναι ότι πιο ωραίο έχει βγάλει η Sony, μέχρι στιγμής δηλαδή γιατί και ο μοχλός του PlayStation 5 φαίνεται τρομερή εξέλιξη. Το μόνο που έχω να πω είναι πως φαίνεται το ότι η εταιρεία έχει ένα θέμα με τον χειρισμό και αυτό φαίνεται από το ότι ο μοχλός της αλλάζει σε κάθε καινούργια γενιά. Τέλος θέλω θέλω να μιλήσω λίγο με τα fanboys της τότε εποχής που έλεγαν πόσο καλός μοχλός είναι το DualShock 3, την ώρα που έπαιζαν Uncharted 3 (και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε)... Πέρα από τους αναλογικούς όλα τα άλλα είναι πολύ ωραία πάνω του.
Θα πω και δύο λόγια για το PS4 remote Play για τα PC, γιατί εξαιτίας του setup μου πρέπει να περνάει ο ήχος από το PC μου. Πολύ καλό και δεν το περίμενα. Πολύ άμεσο, για να το καταλάβει ο καθένας που δεν ξέρει και πολλά-πολλά από τεχνολογία. Είναι σαν να λέμε plug-and-play. Αυτό που μου την έκανε λίγο είναι ότι ο μοχλός πρέπει να είναι συνδεδεμένος στο PC και δεν παίζει από την κονσόλα, κάτι που με κάνει να είμαι μονίμως με καλώδιο αλλά πραγματικά είναι πολύ μικρό το κακό.
Εν κατακλείδι, η πρώτη βδομάδα με την κονσόλα μου έδωσε πολύ καλά συμπεράσματα. Επίσης η πρώτη επαφή μου με τα παιχνίδια Uncharted και την PlayStation 3 αποχή της Naughty Dog το ίδιο, ανυπομονώ για την ώρα που θα πιάσω τα The Last of Us. Και αυτό το άρθρο συμβάλει στην καμπάνια μου “f**k console war”. Τα πάντα είναι εκεί παιδιά, και με την καινούργια γενιά αντί να τρελαίνεστε να πάρετε ένα PlayStation 5 ή Xbox Series X, φτιάξτε έναν κατάλογο με αυτά που έχετε χάσει από το “αντίπαλο” στρατόπεδο, πάρτε μια κονσολίτσα, που θα πέσουν οι τιμές τους κιόλας, και αρχίστε να παίζετε. Η καινούργια γενιά θα είναι εκεί να μας περιμένει για τα επόμενα επτά χρόνια, λίγο-πολύ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου