Το χρονικό παράδοξο του Terminator

Το χρονικό παράδοξο του Terminator:

Τα πράγματα είναι πολύ απλά: βλέπαμε το “Terminator 2: The Judgment Day” με την κοπέλα μου και, σαν καλό geek, μου έσκασαν στο μυαλό τα χρονικά παράδοξα που αυτό το σύμπαν ταινιών περιέχει. Πόσες και πόσες συζητήσεις σε forum αποδώ και αποκεί και αν έχουν γίνει για αυτό το, καμένο ομολογουμένως, θέμα. Ας πάρω και εγώ, λοιπόν, λίγο από αυτή τη δόξα.

Όλα αρχίζουν με το γεγονός ότι ο Skynet (για εσάς που δεν ξέρετε τι είναι αυτό καλύτερα να αφήσετε το άρθρο κάπου εδώ), έχει βρει έναν τρόπο να γυρίσει πίσω τους δολοφόνους του (Terminators) για να σκοτώσουν τον αρχηγό της ανθρώπινης αντίστασης John Connor.

1ον. Αρχίζουμε με το εξής απλό χρονικό παράδοξο. Αν ο Skynet, νικούσε σε αυτό το εγχείρημα του, τότε ο John δεν θα υπήρχε ποτέ στο μέλλον, τότε το Skynet δεν θα έστελνε πότε πίσω Terminators, τότε ο John θα ζούσε… Όπα, όπα για κάτσε τι; Λοιπόν τα πράγματα έχουν ως εξής, υπάρχει ένα απλό παράδειγμα για αυτό, ένας πάει πίσω στο χρόνο για να σκοτώσει τον παππού του, αν όμως το καταφέρει δεν θα υπάρχει ούτε ο ίδιος, άρα δεν θα πάει κανείς πίσω στο χρόνο να σκοτώσει τον παππού του, άρα αυτός θα ζει για να πάει πίσω να σκοτώσει τον παππού του κ.ο.κ. Με όλο αυτό το μακρινάρι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι αν δεν υπάρχει η αιτία που σε έκανε να γυρίσεις πίσω στο χρόνο, δεν θα γυρίσεις ποτέ, άρα δεν μπορείς να διαγράψεις ποτέ κάτι από το παρελθόν, γιατί πολύ απλά μετά δεν θα υπάρχει για να σου περάσει από το μυαλό να γυρίσεις πίσω και να το διαγράψεις, άρα δεν θα το διαγράψεις, οπότε και αυτό θα συνεχίσει κανονικά να υπάρχει!

2ον. Ας πάμε σε λίγο πιο επιστημονικά μονοπάτια (ουάου!). Ο Α.Einstein με την Θεωρία της Σχετικότητας μας λέει ότι ο χρόνος δεν είναι μια γραμμή που εμείς περπατάμε, αλλά μια τελεία. Μέσα σε αυτή όλα υπάρχουν, υπήρχαν και θα υπάρχουν. Εμείς δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε αυτό γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο ως διάσταση. Να δώσω και ένα παράδειγμα για αυτό, είναι σαν να υπάρχουν δύο κόσμοι ο ένας πάνω από τον άλλον, άλλα δεν μπορούν να δουν ο ένας τον άλλον γιατί δεν αντιλαμβάνονται το ύψος ως διάσταση. Με αυτό καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, ανά πάσα στιγμή υπάρχουν όλοι οι εαυτοί μας σε όλες τις καταστάσεις που θα υπάρξουμε ποτέ (είναι λίγο τρομακτικό η αλήθεια!) αλλά δεν μπορούμε να τους αντιληφθούμε, και ούτε αυτοί εμάς, γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο ως διάσταση. Οπότε ο Jonh υπάρχει για πάντα, είτε ο Skynet στείλει να τον δολοφονήσουν, είτε όχι.

Αυτά, τα είπα και ξαλάφρωσα! Οκ καταλαβαίνω ότι είναι επιστημονική φαντασία και δεν χρειάζεται να είναι όλα αληθινά αλλά πιστεύω ότι ο Skynet, όντας τόσο badass υπολογιστής που κατάλαβε την ίδια του την ύπαρξη, θα είχε καταλάβει και δυο-τρεις επιστημονικές θεωρίες ούτος ώστε να αφήσει τα ταξίδια στο χρόνο και να φτιάξει ακόμα καλύτερες δολοφονικές μηχανές για να τελειώνει με την ανθρωπότητα μια για πάντα! Από την άλλην οι ταινίες είναι γ**άτες και το σύμπαν εξίσου, οπότε ας χαθούμε απλά μέσα σε αυτό χωρίς πολλά-πολλά.

Και για το τέλος το soundtrack που γ**άει κ*λους:



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις