Resident Evil 5 Review

(Το review είχε γίνει όταν είχε πρωτοβγεί το 5^ο κεφάλαιο, θα ετοιμάσω και για το 6^ο κάποια στιγμή!)

Resident Evil 5 (Xbox360):

Πρόλογος:

Η σειρά Resident Evil μας έχει χαρίσει πολλές συγκινήσεις και αρκετές τρομακτικές στιγμές από το την παρθενική της εμφάνιση στο Playstation 1 μέχρι τώρα. Έχει κάνει πέρασμα, σχεδόν, από όλες τις κονσόλες της αγοράς, άλλοτε με τίτλους που άξιζαν και άλλοτε με πιο χαμηλής ποιότητας παιχνίδια, που πολλά από αυτά απλά εκμεταλλεύονταν το όνομα της σειράς. Άραγε το 5^ο κεφάλαιο θα φανεί αντάξιο του ονόματος που φέρει;

Κεφάλαιο 5 (ή στην πραγματικότητα κεφάλαιο 14):

Η ιστορία του παιχνιδιού ξεκινάει με τον Chris Redfield να πηγαίνει στο χωριό Kijuju, κάπου στην Αφρική, έχοντας ενταχθεί σε έναν παγκόσμιο οργανισμό με την ονομασία Bioterrorism Security Assessment Alliance (BSAA) που σκοπός του είναι η πρόληψη για την αποφυγή περιστατικών όπως το ξέσπασμα του T-Virus στην Raccoon City. Μετά από λίγα λεπτά το παιχνίδι θα μας συστήσει και τον 2^ο χαρακτήρα του, την Sheva Alomar, όπου μαζί με τον Chris τους έχει ανατεθεί η αποστολή να
ερευνήσουν μια πληροφορία για πώληση βιολογικών όπλων στην μαύρη αγορά. Δεν θα αργήσει η ώρα που οι δύο πρωταγωνιστές θα μπλεχτούν σε μια περιπέτεια ζωής-θανάτου που θα τους φέρει αντιμέτωπους με φαντάσματα του παρελθόντος και όχι μόνο. Το σενάριο, χωρίς να είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο, είναι αρκετά καλό και καταφέρνει να κρατήσει τον παίχτη μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, εμπλέκοντας παλιούς και νέους χαρακτήρες από την σειρά.

Η Αφρική όπως δεν την έχετε ξαναδεί:

Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς είναι ότι έχει γίνει μια πολύ καλή δουλειά στα γραφικά του τίτλου με ιδιαίτερη έμφαση στα μοντέλα των δύο πρωταγωνιστών. Ο Chris είναι σίγουρα στην καλύτερη (και πιο ογκώδη!) αποτύπωσή του σε παιχνίδι Resident Evil ενώ η Sheva, από την άλλη, φαίνεται μια πολύ όμορφη προσθήκη στου χαρακτήρες της σειράς. Σημαντική δουλειά έχει γίνει και στα μοντέλα των εχθρών, που δείχνουν αρκετά ωραία, με αποκορύφωμα τα μοντέλα από τους πρωταγωνιστικούς κακούς και τα boss του παιχνιδιού. Τα περιβάλλοντα που διαδραματίζετε η δράση είναι όλα καλοφτιαγμένα, παρά την πολυμορφία τους. Βέβαια παρόλο τον ωραίο οπτικό τομέα δεν λείπουν τα bugs αλλά είναι τόσο λίγα που δεν χαλάνε την γενική εικόνα του τίτλου.

Ο ήχος του παιχνιδιού κυμαίνετε  σε ψηλά επίπεδα και το soundtrack υπάρχει για να ενισχύει τις τρομακτικές στιγμές και παράλληλα να δίνει μια όμορφη ατμόσφαιρα. Τα voice-overs των χαρακτήρων είναι πάρα πολύ ωραία και η ηθοποιοί που δανείζουν τις φωνές τους έχουν κάνει τρομερή δουλεία, με αποκορύφωμα, για άλλη μια φόρα, τους δύο πρωταγωνιστές.

Χειρισμός - Gameplay:

Το gameplay του παιχνιδιού φέρνει, επικίνδυνα, σε αυτό του Resident Evil 4, χωρίς να έχουν γίνει κάποιες ιδιαιτέρες αλλαγές που να εκπλήσσουν, η κάμερα ακολουθεί το χαρακτήρα από πίσω και όταν στοχεύεις μεταφέρεται πάνω από τον ωμό του. Έμφαση έχει δοθεί ακόμα περισσότερο στην δράση εις βάρος του στοιχείου του horror και αρκετές είναι οι στιγμές που αυτό χαλάει την εμπειρία του παιχνιδιού, ιδίως όσο αναφορά την σειρά που εκπροσωπεί. Οι γρίφοι (κάτι που είναι στοιχείο της σειράς) έχουν πέσει σε 2^η μοίρα και πολλές φόρες, αν όχι πάντα, υπάρχουν για να υπάρχουν χωρίς να έχουν μεγάλο βαθμό πρόκλησης. Μιλάμε κατά βάση για έναν action, γραμμικό τίτλο, με πολύ εύκολους γρίφους, που δεν αφήνει και πολλές επιλογές στο παίχτη για να σκεφτεί, απλά προχωράς, στοχεύεις  και πυροβόλας. Ένα από τα πράγματα που ίσως έπρεπε να αλλάξει από το gameplay του Resident Evil 4 και δυστυχώς είναι το ίδιο, είναι το σύστημα στόχευσης που δεν επιτρέπει στον παίχτη να στοχεύει και να κινείται ταυτόχρονα, πράγμα πολύ σπαστικό γιατί οι εχθροί είναι τέτοιοι που δεν συχωρούν λάθη στην στόχευση και ιδιαιτέρα στους υψηλούς βαθμούς δυσκολίας. Ένα άλλο πράγμα που κάνει την εμπειρία του τίτλου λίγο πιο κουραστική είναι ότι το παιχνίδι έχει φτιαχτεί κατά βάση για δύο παίχτες και αυτό φαίνεται σε κάποια boss-fight και ιδιαιτέρα στους δύο τελευταίους βαθμούς δυσκολίας. Όχι ότι το ΑΙ του συντρόφου σας είναι άσκημο, ίσα-ίσα που είναι παράδειγμα για άλλα παιχνίδια του είδους, απλά γενικά σε βάζει στη ιδεολογία του να το παίξεις διπλό (είτε μέσω Xbox Live, είτε με κάποιον φίλο σε split screen mode). Παρόλα τα παραπάνω  “προβλήματα” το παιχνίδι είναι ιδιαιτέρα διασκεδαστικό και οι ώρες που θα περάσετε μαζί του “φεύγουν” αρκετά γρήγορα.

Τερματίζοντας το παιχνίδι θα ξεκλειδώσετε την, γνωστή πλέον, επιλογή “Mercenaries”, με αρκετούς χαρακτήρες για να διαλέξετε και αρκετούς χάρτες για να παίξετε (σε σχέση με τα “Mercenaries” των προηγούμενων τίτλων), όπου πρέπει να σκοτώνετε ακατάπαυστα τις ορδές των αντιπάλων για να κάνετε όσο το δυνατών καλύτερο score. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ¨Mercenaries¨ έχει περισσότερο την ατμόσφαιρα ενός  Resident Evil τίτλου απ’ότι το main game και ότι πλέον μπορείτε μαζί με έναν φίλο σας να παίξετε αυτό το mode του παιχνιδιού (πάλι είτε μέσω Xbox Live είτε μέσω split screen mode).

Ο χειρισμός κάνει αυτό που πρέπει να κάνει χωρίς να κουράζει και να μπερδεύει, με τις ενέργειες να είναι όμορφα κατανεμημένες στα κουμπιά του μοχλού του Xbox 360. Σαν όλα τα shooter games με τις σκανδάλες στοχεύεις και πυροβόλας, με τον αριστερό αναλογικό μοχλό κινείς τον χαρακτήρα και με τον δεξιό αναλογικό μοχλό κινείς την κάμερα. Οι άλλες ενέργειες είναι ωραία τοποθετημένες στα πλήκτρα Α, Β, Υ, Χ χωρίς να μπερδεύουν.

Πυροβολήστε, Σκοτώστε, Τελειώσατε…:

Εν κατακλείδι το παιχνίδι έχει ξεφύγει πολύ από το χαρακτηρισμό “survival horror game” που είχαν τα Resident Evil και έχει δοθεί πολύ περισσότερη δράση, πράγμα που δείχνει τις βλέψεις τις εταιρίας για το μέλλον της σειράς. Το αν αυτό είναι κακό ή καλό το μέλλον θα δείξει , απλά επειδή υπάρχουν πολλοί fan τις σειράς αυτής (και ο γράφων μέσα σε αυτούς) που την αγάπησαν εξαιτίας του απλόχερου τρόμου και των (ελαφρώς) δύσκολων γρίφων που είχε, ξενίζει λίγο το όλο concept που επιχειρείτε να περάσει. Παρόλα αυτά το παιχνίδι είναι ένα πολύ καλό action game που προωθεί το σενάριο της σειράς σε αρκετά ενδιαφέροντα μονοπάτια, το αν θα τα ακολουθήσουμε και στα επόμενα παιχνίδια της σειράς θα δείξει από την ποιότητα και την εμπειρία που θα μας προσφέρουν αυτά….

Υπέρ:

-          Ωραία γραφικά

-          Πολύ ωραία voice-overs

-          Αρκετά διασκεδαστικό

-          Η επιλογή του να παίξεις διπλό (1^η φορά για την σειρά)

Κατά:

-          Άπλετο action στοιχείο εις βάρος του horror στοιχειού

-          Μικρό σε διάρκεια

-          Το ότι δείχνει σχεδόν ίδιο με τον προκάτοχο του (Resident Evil 4)